Rozdział 23

Anakin

Anakin Skywalker od rana czuł się źle. Albo nie czuł się źle. Miał raczej złe przeczucia. Nie wiedział dlaczego i z jakiego powodu. Możliwe, że się tylko źle czuł i wszystko wyolbrzymiał, ale też możliwe, że jednak to złe czucie dotyczy czegoś innego. Tak. Na pewno coś było nie w porządku. Tylko co? Padme widział wczoraj i nic się z nią nie działo. Obi-Wana spotkał godzinę temu na korytarzu. Ahsoka jest na jakiejś misji, Barriss przebywa na jakiejś stacji medycznej. Zaraz... Coś mu świtało w głowie, ale za nic sobie nie przypominał. Wysilał swój umysł, by chociaż jedna myśl, wspomnienie czy cokolwiek naprowadziło go na właściwy trop. Zacisnął zęby z wysiłku, ale nic to nie dało.

- Cholera!

Usiadł zrezygnowany na łóżku. I wtedy jak grom z jasnego nieba przypomniał sobie wszystko, co chciał sobie tak przypomnieć.

- Ahsoka... Ona jest na misji! Sama z tą swoją paczką...

Złapał się za głowę.

- Przecież z nią są Chazer i Niro. Oni nie mają za grosz mądrości, chociaż Chazer jest padawanem Obi-Wana. Jest jeszcze tam Atari... Ta to zawsze ma szalone pomysły, ale jest sina jak Ahsoka i trzeba to przyznać. No i jeszcze Mirlea. To tylko dzięki niej te dzieciaki nie narobiły sobie większych kłopotów niż zwykle. Tak się od nich różni, a i tak wszyscy się przyjaźnią. Przydałaby się jeszcze na tej misji Barriss. Ona i Mirlea poradziły by sobie z tą czwórką spokojnie. Ale przecież nie czas teraz o tym gadać. Ahsoka jest na misji. Bez mistrza. Czy przynajmniej rycerza. Chociaż Mirlei nie wiele brakuje do tej rangi. Pewnie niedługo ją zdobędzie. Podobnie jak Barriss. Ale w końcu obie mają już prawie dziewiętnaście lat. A i te złe przeczucia... Na pewno dotyczą Ahsoki. Te dzieciaki mają kłopoty. I dlaczego mi się wydaje, że to wszystko przez Chazera?- zapytał sam siebie i wyszedł ze swojego pokoju.

Udał się korytarzem do sali medytacyjnej, w której spodziewał się zastać Yodę o tej porze.

Nie mylił się. Mały, zielony, bezbronnie wyglądający, pomarszczony stworek siedział na pufie i medytował. Jednak, kiedy tylko młody Jedi usiadł na jednej z puf mistrz Jedi podniósł głowę i spojrzał w oczy Anakinowi.

- Dręczy coś cię, młody Skywalkerze?

- Martwię się o Ahsokę i resztę.- powiedział prosto z mostu.- Są same na tej planecie. Wydaje mi się, że mają kłopoty.

- Dwa dni temu padawanka Rossen ze mną skontaktowała się. O zaginięciu padawanki Orgeen i siostry jej powiadomiła.

- Młodsza siostra Mirley czy Atari?

- Padawanki Orgeen.

- Atari ma siostrę?!

- Tak. Dziewczęta niedawno odkryły to. Padawanka Orgeen swoją rodzinę niedawno poznała.

- Atari jest z Datchomiry. Tak. To wszystko wyjaśnia, ale ja się martwię o Ahsokę. To chyba coś innego. Wyczuwam, że jest z nią Atari. Tylko, że ciemna strona większość z wizji zasłania i nie pozwala wyczuć, czy zagrożenie jest prawdziwe, czy to tylko wyobraźnia płata mi figle.

- Tak... Ciemna strona silna jest w tych dzieciach. Głęboko w sercu drzemie. W każdej chwili obudzić się może. Odwrotu nie będzie już. Padawanowie sami poradzić sobie muszą. To ich zadanie. Potencjał wielki w nich jest. Moc ogromną i nieujarzmioną posiadają.

- Mistrzu. To jeszcze dzieciaki.

- Dorośli już są prawie Skywalkerze. Niedługo rycerzami Jedi staną się. Dla nich najtrudniejszy okres teraz. Czas pełen pokus.

- Że niby Ahsoka może się w kimś zakochać!?- palnął Anakin.

Mistrz Yoda przewrócił oczami i powiedział:

- Zaufać im musisz. To najważniejsze jest.

- Dobrze mistrzu. Do widzenia.

- Niech moc będzie z tobą młody Skywalkerze.

Anakin dotarł do swojego pokoju i usiadł na łóżku. Musiał przemyśleć kilka bardzo ważnych spraw. W jego głowie kłębiło się wiele myśli. Bał się, że Ahsoce coś się stanie, ale także przerażała go myśl, że Ahsoka mogłaby się kiedyś zakochać. Przecież to jego mała siostrzyczka. Jest taka bezbronna. Musi ją bronić za wszelką cenę. Ją i Padme. Dwie najważniejsze kobiety w jego życiu obok matki. Nie pozwoli, by stało się im to samo, co przydarzyło się jego mamie. Nie pozwoli na to.

Atari

Chazer ty idioto! Przez ciebie wszyscy zginiemy! Musiałeś włazić do tej wielkiej jamy! Przecież pewne było, że coś tam jest!- krzyczała zdenerwowana Mirlea.

- Nie moja wina...

- Właśnie, że twoja!- wrzasnęła cała piątka i rzuciła oskarżycielskie spojrzenia w stronę blondyna.

Stali w ciasnej grupie w środku zbiorowiska ogromnych pająków. Większych i o wiele grubszych od nich.

- Zginiemy.- stwierdziła Ahsoka.- Zabiją nas i zjedzą.

- Nie dramatyzuj tutaj! Jesteśmy Jedi! Mamy miecze świetlne i moc! Pokonamy je!- krzyknęłam z pewnością i włączyłam mój miecz świetlny.

Zrobiłam to w doskonałej chwili, gdyż jednocześnie rzuciły się na nas wszystkie pająki. Usłyszałam syk wyzwalanej energii i wszyscy rzuciliśmy się na pająki.

I tak oto ukazuje się nowy rozdział z dedykacją dla wszystkich czytających i szczególną dedykacją dla Kiwi :D

NMBZW